ΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΝΕΥΡΙΝΩΜΑ

Το ακουστικό νευρίνωμα είναι συνήθως μονόπλευρο αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις είναι  αμφοτερόπλευρο όπου τότε σημαίνει μία γενετική ανωμαλία η οποία συνήθως είναι η αποκαλούμενη πολλαπλή νευρινωμάτωση ή νόσος του Recklinghausen.

Η ανάπτυξη του ακουστικού νευρινώματος παρουσιάζει αρχικά συμπτώματα από την ακοή και την ισορροπία λόγω της δυσλειτουργίας του ακουστικού και του αιθουσαίου νεύρου με αποτέλεσμα την μονόπλευρη μείωση ή και απώλεια της ακοής, τις εμβοές και τη ζάλη. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει νευραλγία τριδύμου λόγω της πίεσης του γειτονικού τριδύμου νεύρου και όταν μεγαλώσει πολύ μπορεί να προκαλέσει σοβαρά κινητικά προβλήματα από την πίεση του εγκεφαλικού στελέχους (γέφυρα του εγκεφάλου) ή και υδροκεφαλία, λόγω απόφραξης των διόδων του εγκεφαλονωτιαίου υγρού στην περιοχή.

Σε αρχικά στάδια τα συμπτώματα είναι αμελητέα και ο ασθενής συχνά θεωρεί ότι πρόκειται για κάποια πάθηση του αυτιού ή του λαβυρίνθου.

Για τον καθορισμό της θέσης και του μεγέθους του όγκου, η μαγνητική τομογραφία είναι απαραίτητη. Επίσης μία τυπική εξέταση αυτιού (ακοόγραμμα και τεστ ακοής) θεωρείται εξίσου αναγκαία.

Για να βρεθεί η κατάλληλη αντιμετώπιση λαμβάνονται υπόψιν παράγοντες όπως το μέγεθος, η θέση του όγκου, η ηλικία του ασθενούς και βεβαίως τα συμπτώματά του. Αυτή περιλαμβάνει τη χειρουργική αφαίρεση του όγκου ή την ακτινοβολία του.

Η χειρουργική αφαίρεση του ακουστικού νευρινώματος επιτυγχάνεται με μικρή τομή πίσω από το αυτί και αποτελεί μία από τις λεπτές αλλά αοτελεσματικές εγχειρήσεις στον εγκέφαλο, διενεργείται πάντοτε με χρήση του χειρουργικού μικροσκοπίου.

Εναλλακτική μέθοδος χειρουργικής αντιμετώπισης σε περιπτώσεις μικρών ακουστικών νευρινωμάτων που βρίσκονται κυρίως μέσα στον ακουστικό πόρο (ενδοκαναλικά νευρινώματα) αποτελεί η διαλαβυρινθική προσπέλαση δηλαδή μέσα από το αυτί, η οποία γίνεται από εξειδικευμένους ωτοχειρουργούς.

Τα τελευταία χρόνια έχει εφαρμοστεί ως μη χειρουργική ανιμετώπιση η στερεοτακτική ακτινοχειρουργική, κυρίως σε μικρού μεγέθους νευρινώματα αντί της χειρουργικής θεραπείας, είτε συμπληρωματικά μετά από τη χειρουργική θεραπεία σε περιπτώσεις υπολείμματος του όγκου.